Vajinismusu yenenlerin gözünden yazıyorum başarı öyküsünü şimdi. 2.5 yıllık evliliğimin ilk günlerinde anlamıştım bu sorunu. Kabullenememiştim aslında. Ha bugün, ha yarın, ha öbür gün yaparız demiştim. Zaman o kadar hızlı ki…Yıllar geçti o erteleme sözcüklerinin ardından. ‘’Herkes yapıyor. Ben mi yapamayacağım?’’ diye söylediğim zaman yılın son haftasıydı ve yeni yıl geliyordu. Yeni yıl yeni umutlar diyerek tertemiz sayfa açmaya karar verdim. Dilek hocamın kapısını çaldım ve kendisi ile ön görüşme yaptık. Çok güvendim. O görüşmede daha da inandım. ‘’Herkes yapıyor. Sen mi yapamayacaksın? Senin neyin eksik?’’ dedi. Hiçbir şeyim… Ve sıra geldi seanslara. Her şeye harfiyen uyduk. Seansları ertelemedik. Her şey yolunda gitti. Dilek hocama demiştim ki ‘’bugüne kadar ne çocuk kalabildim ne kadın olabildim.‘’ Meğer ne eziyet etmişim kendime, eşime, bize… ‘’Bu muymuş?’’ diye yazarlardı hep ya…Gerçekten ama gerçekten ‘’bu muymuş? ‘’ Dedirtiyor insana. Bugüne kadar yorganı kemire kemire sessiz sessiz ağlamalarım, sabahları şiş gözlerle kalkmalarım, kendimi eksik hissetmem, hepsi boşunaymış. Bunu kendime yapmamalıymışım. Ömründen ömür gidiyor insanın her geçen gün çözmedikçe. Şu an omuzlarımdan tüm dünyanın yükü kalktı desem yeridir.
Çok inandım.
Çok güvendim.
Başardım…
Bunu yaşayan tüm kadınlara sesleniyorum lütfen ama lütfen ertelemeyin kendinizi profesyonel ellere bırakın. Ve bu konuda Dilek hanım işinin ehli diyebileceğim en iyi doktor. İyi ki tanıdım iyi ki geldim…
Bana hayatımı yeniden verdiğiniz için çok minnettarım.

Dipnot: Asistanı Gülşah hanıma da çok teşekkür ederim. Telefondaki ilk konuşmamızda verdiği o sıcaklıktan ilgisinden dolayı. İyi ki varsınız…